Pułapka

Najpierw to było ziarenko
Przyglądałam mu się z daleka
Smutna jego samotnością

Aż ziarenko rozpękło się
W pyły żółcianozłote
Pod nogami, we włosach
Pyły gryzące jeszcze

Więcej, mocniej
- stopy palone aż nie czułam
i siebie nie czułam więcej

I było drgnięcie
Chęć wyrwania
Nieuchwytna jak wschód
twoich uśmiechów

I strop runął
I zamknął oczy

Kędzierska '14